''Ik word altijd gevraagd om jullie warm te maken voor literatuur, maar daar geloof ik niet in.'' Zo begon Alex Boogers, zonder blikken of blozen en zoals alleen iemand met een dusdanig Rotterdams accent dat kan, zijn lezing aan klas vier van het Stedelijk Gymnasium Schiedam. Bij die uitspraak bleef het niet: ''Jullie lezen die boeken voor jullie mondeling niet en dat weten jullie leerkrachten ook'', zei hij met een grote welgemeende glimlach.

Na een stukje uit zijn werk 'Alleen met de goden' voorgelezen te hebben, begon de schrijver te vertellen over zijn lange en harde verleden, dat hem de schrijver heeft gemaakt die hij nu is. Het gebrek aan een troostende ouderfiguur bracht hem voor het eerst in aanraking met pen en papier, toen hij mentale rust probeerde te vinden door zijn gedachtes op te schrijven, dat terwijl hij voor de rest maar weinig had met lezen.

Zijn eerste interesse in een boek ontstond toen hij de biografie van een Amerikaanse bokser tegenkwam, zo vertelde hij. Die carri?re stond hem aan, maar na een heftig ongeluk was de kans om een professioneel gevechtssporter te worden vervlogen. Op zoek naar een nieuwe roeping, zag hij op een dag zijn kans schoon om 'Het boek Estee' onder de aandacht te brengen van een uitgeverij en zo geschiedde. Onzeker over zijn afkomst "een gewone jongen uit een arbeiderswijk''- zoals hij het verwoordde, stuurde hij zijn novelle echter op onder een alias. Pas bij zijn eerste ontmoeting met de uitgever werd duidelijk wie het werkelijke genie achter het boek was.

Hoewel hij tegenwoordig zelf een gepassioneerde boekenwurm is, vertelde hij dat hij zich heus niet inbeeldde dat hij klas vier spontaan in de boeken kon laten duiken; zelf had hij vroeger immers ook maar weinig met romans en verkoos de uittrekselbank boven de boekenkast. Wel benadrukt hij dat het belangrijk is dat de mogelijkheid wordt aangeboden om je ervoor te interesseren, zoals dat bij hem destijds ook gebeurde op school. Als hij bij ook maar één iemand het vlammetje voor de literatuur wist aan te wakkeren met zijn verhaal, zou hij dat beschouwen als een succes.

Hoewel klas vier er aanvankelijk niet echt voor te porren was om dinsdagmiddag langer op school te blijven, wist Boogers moeiteloos de interesse te wekken door de manier waarop hij heel openlijk sprak: ''als Vlaardingers en Schiedammers onder mekaar''.

Jop, 15 jaar
Stedelijk Gymnasium Schiedam